Nie każdy wiersz musi zostać opublikowany. Nie każda historia musi trafić do wydawnictwa. I nie każde zdanie musi zostać ocenione, polubione czy nawet przeczytane przez kogoś innego niż… Ty sam.

A mimo to — warto pisać.
Warto siadać do kartki (albo klawiatury) i zanurzać się w słowa, myśli, emocje. Bo pisanie nie zawsze potrzebuje odbiorcy. Czasem największą wartość ma to, co dzieje się  W NAS, nie dla innych.

 

Pisanie to coś więcej niż sposób na tworzenie historii czy poezji. To także potężne narzędzie terapeutyczne, które pomaga lepiej zrozumieć siebie, uwolnić emocje i znaleźć nowe perspektywy. Nie bez powodu arteterapia – w tym terapia poprzez pisanie – zyskuje coraz większą popularność.